Bridget werd 3 jaar na het einde van de 2de wereldoorlog geboren in de in 1941 zwaar gebombardeerde havenstad Hull, in het noorden van Engeland. De Noordzeevisserij voorzag daar een grote meerderheid van de bevolking in hun levensonderhoud. Na vele omzwervingen en vele pogingen om zichzelf opnieuw uit te vinden door steeds elders haar “thuis” te zoeken, belandde ze in Nederland. In Volendam, een dorp dat oorspronkelijk aan de Zuiderzee lag en waarvan de dorpsbewoners voor hun levensonderhoud afhankelijk waren van de (Noordzee)visserij.
Bridget heeft altijd een diepe verbinding gevoeld met de zee, die zelf alles met elkaar verbindt. En de zee vormt een belangrijke metafoor in haar leven en haar werk voor de voortdurende afwisselingen van gezichten, stemmingen en facetten die zich aan de oppervlakte laten zien en voor de dieptes waar wrakken, vreemde monsters en donkere geheimen zich schuilhouden. In dezelfde dieptes liggen wonderlijke schoonheid, schatten van ongekende waarde en rijke voedingsbronnen verborgen.
Haar eigen zoektocht heeft haar steeds van de oppervlaktes naar de dieptes gebracht en weer terug. Wat ze uiteindelijk heeft ontdekt is dat haar ware “thuis” niet buiten haar ligt, maar binnen, bij zichzelf. Net als Jolanda Aoisanam heeft ze ook geleerd dat we aspecten van wie we werkelijk zijn vaak in de dieptes hebben moeten verbergen in de pogingen om ons, zelfs als baby’s en zeker tijdens de jaren van onze kindertijd, aan te passen aan de omgeving waar we afhankelijk van waren. Later moeten we soms hard spartelen om te overleven en soms kunnen we ons overgeven aan de deining van de golven, maar ergens blijft “niet weten wie ik echt ben” aan ons knagen. Bridget durft nu te zeggen dat in het diepe duiken om de waarheid over onszelf te ontdekken in feite onze belangrijkste levenstaak is.
Van jongs af aan voelde Bridget zich sterk aangetrokken door theater, dans en literatuur – de wereld van de verbeelding, de beweging, de rituelen – om erachter te komen wat het eigenlijk is om mens te zijn. Ze heeft zelf jaren in het theater en Community Arts in Engeland gewerkt en later, vanuit dezelfde levensvragen, een opleiding tot Psychosynthese therapeut gevolgd. Ze werkt sinds de jaren 90 in haar eigen therapiepraktijk. Sinds ze in Nederland woont, heeft ze naast haar praktijk een aantal jaren als MBO-docent les gegeven aan pedagogisch medewerkers in de kinderopvang, eigen geschreven eindmusicals gemaakt met kinderen van Groep 8 en diverse workshops gegeven. Ze heeft in de afgelopen jaren trainingen en cursussen gevolgd in o.a. Imaginatie en Traumaverwerking om haar werk te verdiepen.
Samen met Jolanda Aoisanam volgt en viert Bridget het ritme van de seizoenen met rituelen vanuit de Keltische traditie van het Jaarwiel die altijd plaatsvinden op mooie plekken in de natuur.
Bridget leeft nu de jaren van de “Crone”, oftewel grootmoeder en haalt inspiratie voor haar dagelijks leven uit het archetype van de oude wijze vrouw in mythen en verhalen uit verschillende culturele tradities. Zij is moeder van 2 volwassen zoons en ze is sinds eind vorig jaar voor het eerst grootmoeder “in het echt” geworden, van een kleinzoon die haar veel leert over verbinding en over hoe dierbaar het leven is.
